CDS

Με αφορμή την ελληνική κρίση, τα credit default swaps (CDS) βρίσκονται στο επίκεντρο των συζητήσεων παγκοσμίως για την επιβολή αυστηρότερων κανόνων και εποπτικού πλαισίου στις χρηματοοικονομικές αγορές. Οι απόψεις διίστανται αν πρέπει να καταργηθούν ή να θεσπιστούν αυστηρότεροι κανόνες εποπτείας της συγκεκριμένης αγοράς.

1. Τι είναι τα CDS

Πρόκειται για συμβόλαια παραγώγων χρηματοοικονομικών προϊόντων. Άρχισαν να χρησιμοποιούνται στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και αποτελούν «ασφάλιστρα» έναντι ομολόγων που εκδίδουν είτε κράτη είτε επιχειρήσεις, τα οποία οι επενδυτές αγοράζουν για να καλυφθούν από τον κίνδυνο χρεοκοπίας του κράτους ή της επιχείρησης. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 ως το 2007 η εν λόγω αγορά διογκώθηκε και η αξία των συναλλαγών (αγορές και πωλήσεις τέτοιων προϊόντων) υπολογίζεται στα 50 τρισ. δολάρια. Η εν λόγω αγορά λειτουργεί χωρίς καμία εποπτεία και με ελάχιστη διαφάνεια. Σε περίπτωση που υπάρχει η υπόνοια ή η εκτίμηση ότι ο εκδότης του ομολόγου θα δυσκολευτεί να το αποπληρώσει, τότε η τιμή του αντίστοιχου ασφαλίστρου (CDS) ανεβαίνει.

2. Ποιος μπορεί να αγοράσει συμβόλαια CDS

Τα συμβόλαια CDS μπορούν να αγοραστούν από επενδυτές που κατέχουν κάποιο ομόλογο, αλλά μπορούν να αγοραστούν και από επενδυτές που δεν κατέχουν το ομόλογο. Οταν ο αγοραστής δεν κατέχει ομόλογο τότε το CDS ονομάζεται «naked» CDS, δηλαδή «γυμνό». Τα «naked» CDS έχουν βρεθεί στο επίκεντρο των επικρίσεων το τελευταίο διάστημα.

3. Γιατί;

Διότι όποιος αγοράζει το ασφαλιστήριο συμβόλαιο χωρίς να κατέχει ομόλογο είναι σαν να ασφαλίζεται για να προστατευτεί από μια καταστροφή που δεν τον αφορά και από την οποία αν συμβεί θα κερδίσει. Δηλαδή είναι σαν να αγοράζει ασφαλιστήριο συμβόλαιο για να καλυφθεί από πιθανή καταστροφή που μπορεί να υποστεί το σπίτι του διπλανού του. Με τον τρόπο αυτό έχει κάθε συμφέρον να βάλει φωτιά στο σπίτι του διπλανού του για να εισπράξει την ασφάλεια. Κατ΄ αναλογία, όσοι έχουν αγοράσει CDS που ασφαλίζουν τον κίνδυνο χρεοκοπίας της Ελλάδας έχουν κάθε λόγο να συντηρούν το σενάριο της χρεοκοπίας για να ανεβαίνει η τιμή των CDS που κατέχουν και να τα πουλήσουν με κέρδος.

4. Ποιοι τα αγοράζουν;

Τα αγοράζουν μακροπρόθεσμοι επενδυτές, π.χ. στην περίπτωση των ελληνικών ομολόγων θεσμικοί επενδυτές όπως αμοιβαία κεφάλαια, συνταξιοδοτικά ταμεία, κ.ά. που έχουν αγοράσει τίτλους του ελληνικού Δημοσίου και δεν θέλουν να τους πουλήσουν διότι τότε οι τιμές τους θα καταρρεύσουν και θα ζημιωθούν οι ίδιοι περισσότερο.

5. Πρέπει να απαγορευτούν τα CDS;

Πολλοί υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να απαγορευτούν τα «naked» CDS. Άλλοι πάλι ζητούν την επιβολή ενός αυστηρότερου καθεστώτος ελέγχου προκειμένου να μπορεί να υπάρχει εποπτεία.

6. Τι υποστηρίζουν οι υποστηρικτές των CDS;

Οι υπέρμαχοι της αγοράς CDS υποστηρίζουν ότι τα εν λόγω συμβόλαια δεν «κινούν» τις αγορές, απλώς ανακλούν τους φόβους των επενδυτών και τους βοηθούν να καλυφθούν έναντι μελλοντικών κινδύνων. Μάλιστα αρκετοί εξ αυτών επικαλούνται έκθεση της γερμανικής Επιτροπής Ελέγχου Κεφαλαιαγορών (ΒaFin), σύμφωνα με την οποία η επενδυτική δραστηριότητα στην αγορά CDS είχε «ελάχιστες επιπτώσεις» στην ελληνική κρίση.

http://www.tovima.gr

Συμπεράσματα:

1. 50 τρις τζίρος χωρίς να παραχθεί τίποτα, σημαίνει άλλη μία τεράστια φούσκα που προστίθεται στην φούσκα των επιτοκίων, των οποίων η πραγματική αξία είναι μηδενική (πραγματική οικονομία), αλλά η λογιστική ... τρισεκατομμύρια. 

2. Η ιδεατή οικονομία, τα ιδεατά λογιστικά νούμερα, έχουν τελικό σκοπό να γίνουν πραγματικά νούμερα και να μεταφραστούν σε πραγματική οικονομία. Με άλλα λόγια, ο λογαριασμός του παγκόσμιου τζόγου των επενδυτών κάπου θα αποσταλεί προς πληρωμή, φαντάζεστε που? 

3. Προσοχή στα naked CDS. Όπως πολύ σωστά περιγράφεται στο παραπάνω άρθρο, τα naked CDS δημιουργούν ένα άκρως επικίνδυνο κίνητρο, δηλαδή αν εγώ κατέχω το CDS του δικού σου ομολόγου, έχω συμφέρον το δικό σου ομόλογο να μην αποπληρωθεί ποτέ, ή πολύ απλά, έχω κάνει επένδυση στην δική σου καταστροφή, αλλά και στην καταστροφή αυτού που έχεις δανείσει. 

Μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε ότι πλέον δεν ζούμε στην οικονομία της πραγματικής ανάπτυξης, αλλά στην οικονομία της ιδεατής ανάπτυξης και της καταστροφής. Οι πραγματικές επενδύσεις έχουν δώσει τη θέση τους σε έναν ανελέητο τζόγο ισχυρών, σε παγκόσμια κλίμακα. 

Το πρόβλημα είναι σαφώς συστημικό και ουδεμία σχέση έχει με τα παραμύθια που ακούμε! Το μέγεθος της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, είναι πταίσματα μπρος στο μεγάλο "παιχνίδι" που παίζεται στις πλάτες των λαών, ένα παιχνίδι, που οι λαοί δεν πρέπει να το μάθουν και να το κατανοήσουν.

Φανταστείτε πολιτικοί, άξια παράγωγα και υπηρέτες αυτού του συστήματος, να σας έλεγαν ότι τα πράγματα έχουν όπως έχουν, απλά κι αληθινά. Τα επόμενα ερωτήματα θα ήταν τα παρακάτω:

Ποιοι κατέχουν CDS του Ελληνικού χρέους? 

Πότε απέκτησαν αυτά τα CDS?

Ποιοι κερδίζουν σε περίπτωση στάσης πληρωμών και ποιοι σε περίπτωση μνημονιακής νεκρανάστασης?

Τότε θα ήμασταν σε θέση να κατανοήσουμε όλες τις "σωτηρίες" μας ... !!!

Αλήθεια ποιος θα άντεχε να το μάθει?