Το σύμπτωμα

Ο Παπακωνσταντίνου είναι μονάχα ο πυρετός

Posted on 29 Δεκεμβρίου, 2012 by Χριστόφορος Κάσδαγλης

Υπάρχει μια υποκρισία στην υπόθεση Παπακωνσταντίνου.

Φυσικά, η υποκρισία αρχίζει από τον ίδιο τον Παπακωνσταντίνου (Δεν γνώριζα, δεν έχω καμία σχέση, η αλήθεια θα λάμψει). Συνεχίζεται με την υποκρισία του ΠΑΣΟΚ να τον διαγράψει, όπως κάποτε διέγραφε τον Άκη ή τον Τσουκάτο). Αλλά είναι επίσης μια υποκρισία ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, του Τύπου αλλά και της κοινής γνώμης.

 Έρχεται λοιπόν το σύστημα, που γεννάει τη διαφθορά, που τη διδάσκει στα στελέχη του με εντατικά σεμινάρια επιδοτούμενα από το ΕΣΠΑ, και σου λέει, δεν φταίω εγώ, φταίει ο Νίκος, ο Τάκης, ο Μάκης, ο Σάκης. Πιάστε τους αυτούς, η αλήθεια πρέπει να λάμψει ώστε να συνεχίσω εγώ το θεάρεστο έργο της εξυγίανσης, της δημοσιονομικής ανάταξης, της σωτηρίας του τόπου.

Ο Παπακωνσταντίνου είναι το σύμπτωμα, δεν είναι η αρρώστια. Δεν πάσχουμε από Παπακωνσταντίνου, πάσχουμε από διάσπαρτη διαφθορά και από προχωρημένη σήψη. Τον πυρετό δεν τον καταπολεμάς διαγράφοντάς τον, ούτε συστήνοντας προανακριτικές επιτροπές. Σκοτώνεις τα μικρόβια με κάθε τρόπο και εξουδετερώνεις τις αιτίες που τα ενισχύουν.

Κατά έναν περίεργο τρόπο, πάντως, το σύστημα εντοπίζει «εγκαίρως» τα απολωλότα πρόβατα και τα απομονώνει προτού βγουν στην επιφάνεια οι πομπές τους, αφού προηγουμένως τα υπερασπιστεί για να κερδίσει χρόνο και να αποστασιοποιηθεί απ’ αυτά. Δεν είναι, λοιπόν, ο υπουργός Παπακωνσταντίνου που τα ’κανε όλ’ αυτά, αλλά ένας πρώην που το κίνημα τον ξέβρασε εγκαίρως και ο λαός τον έβαλε στο περιθώριο πολύ πριν αποκαλυφθούν τα καμώματά του.

Ζητείστε λοιπόν συγνώμη τώρα όλοι εσείς που τολμήσατε να υποπτευθείτε τον πολιτικό κόσμο, όσοι τόσον καιρό επιχειρείτε με ανυπόστατες κατηγορίες και φήμες να εμποδίσετε τους σωτήρες να ολοκληρώσουν το έργο τους.

Τραβήξου στα δικαστήρια εσύ που τόλμησες να δημοσιοποιήσεις τη λίστα Λαγκάρντ αντί να την κρατήσεις στα πιο βαθιά συρτάρια και να διασπείρεις φήμες, να εκβιάζεις ή να ανταλλάσσεις το περιεχόμενό της με παντός είδους λύτρα. (Κι ας μην ξεχνάμε: Αν η λίστα Λαγκάρντ δεν είχε δημοσιοποιηθεί, Κύριος οίδε αν τελικά θα είχε αποκαλυφθεί η αφαίρεση ονομάτων από το αρχικό πακέτο).

Πληρώστε όλοι εσείς (Όλοι; Όχι!) χαράτσια, έκτακτες εισφορές και παραφουσκωμένους φόρους, ενόσω εμείς θα προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή, να ανασυγκροτούμε αενάως τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και να διευθετούμε το χάος που εμείς δημιουργήσαμε για να προστατέψουμε τους προστάτες μας, τους χρηματοδότες μας και τα δικά μας παιδιά.

Η αλήθεια, άλλωστε, θα λάμψει – για μία ακόμη φορά.

http://kasdaglis.wordpress.com

Εκατομμύρια Αμερικάνοι υπό το βλέμμα του "μεγάλου αδελφού"

Ο πρόεδρος Ομπάμα υπέγραψε διάταγμα για την παράταση για άλλα 5 χρόνια του δικαιώματος των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ να παρακολουθούν χωρίς δικαστική άδεια «ξένους πράκτορες» τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στο εξωτερικό. Η ειδική τροπολογία στο Νόμο για την επιτήρηση των ξένων υπηρεσιών κατασκοπείας υιοθετήθηκε για πρώτη φορά το 2008, ενώ η Γερουσία την ενέκρινε για άλλη μια φορά στις 29 Δεκεμβρίου. Την υπερψήφισαν 73 γερουσιαστές, ενώ τάχθηκαν εναντίον 23 αναφέρει το Ria Novosti .

Κανείς δεν αμφισβητεί στις ΗΠΑ ότι οι ξένοι κατάσκοποι πρέπει να παρακολουθούνται. Το πρόβλημα είναι ότι μαζί με αυτούς στο μικροσκόπιο των μυστικών υπηρεσιών μπαίνουν εκατομμύρια Αμερικανών. Ενόχληση στους Αμερικανούς προκαλούν οι διαστάσεις της παρακολούθησης των πολιτών της χώρας, λέει ο γερουσιαστής των Δημοκρατικών Ρον Ουάιντεν:

Το πρόβλημα με το Νόμο «Περί πατριωτισμού» έγκειται στο ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του πώς τον κατανοούν οι Αμερικανοί πολίτες και πώς στην πραγματικότητα τον ερμηνεύουν οι μυστικές υπηρεσίες. Το ίδιο συμβαίνει και με το δεύτερο νόμο για την παρακολούθηση της ξένης κατασκοπικής δραστηριότητας. Δεν είμαστε βέβαιοι ότι δεν κρύβεται πίσω από αυτόν η εισβολή στην ιδιωτική ζωή των Αμερικανών.

Η τροπολογία επιτρέπει στον «Μεγάλο Αδελφό» στις ΗΠΑ να αποκτούν πρόσβαση σε κάθε είδους επικοινωνίες, οποιωνδήποτε ξένων, οι οποίοι είναι ύποπτοι για κατασκοπεία ή τρομοκρατία. Οι αμερικανικές οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα ήδη από καιρό λένε ότι η τροπολογία αυτή χρησιμοποιείται από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ για μαζική παρακολούθηση των Αμερικανών με τη δικαιολογία της αναζήτησης των κακοποιών και προσδιορισμού της τρομοκρατικής απειλής στις ΗΠΑ.

Όλα τα έγγραφα, που σχετίζονται με αυτήν την τροπολογία, είναι απόρρητα και η ισχύς της παρατάθηκε έως το 2017. Επομένως για άλλα πέντε χρόνια ουδείς στις ΗΠΑ δεν θα μάθει ποιος και για ποιο λόγο υποκλέπτει τηλεφωνικές συνομιλίες ή διαβάζει τα ηλεκτρονικά και γραπτά τηλεφωνικά μηνύματα, λέει η δικηγόρος του Αμερικανικού Συμβουλίου Υπεράσπισης των Πολιτικών Ελευθεριών Μισέλ Ρίτσαρντσον:

Θέλουμε να λάβουμε απαντήσεις στα ερωτήματα περί του τί ακριβώς είδους πληροφοριών συλλέγονται για τους Αμερικανούς, πόσοι πολίτες των ΗΠΑ υπόκεινται σε παρακολούθηση, για ποιο λόγο χρειάζεται η κυβέρνηση όλες αυτές τις πληροφορίες και πώς τις χρησιμοποιεί.

Ο βασικός «ηλεκτρονικός ακροατής» στις ΗΠΑ ήταν πάντοτε η υπερμυστική Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας. Όμως αυτό συνέβαινε έως τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη. Η εφημερίδα Washington Post διευκρίνισε ότι μετά την τραγωδία του 2011 ο αριθμός των διευθύνσεων κατασκοπείας, των μυστικών υπηρεσιών και οργανισμών άρχισε να αυξάνεται με πρωτοφανή ταχύτητα.

 Έτσι έως το τέλος του 2011 αποδείχθηκε ότι στις ΗΠΑ έχουν ιδρυθεί 263 τέτοια νέα όργανα. Στις ομοσπονδιακές μυστικές υπηρεσίες και οργανισμούς όλων των σχετικών ειδών εργάζονται στις ΗΠΑ περισσότεροι από 854 χιλιάδες ανθρώπους. Πρόκειται για μιάμιση φορά περισσότεροι άνθρωποι από ολόκληρο τον πληθυσμό της αμερικανικής πρωτεύουσας.

defencenet

Κάπως έτσι εννοείται η δημοκρατία κι ο φιλελευθερισμός στην χώρα-καμάρι του διεθνούς καπιταλισμού. Οι μεθοδεύσεις, για τις οποίες κάποτε κατηγορούνταν τα κράτη του υπαρκτού σοσιαλισμού, έχουν πλήρως υιοθετηθεί από την Αμερικάνικη "δημοκρατία", υπό την "απειλή" της διεθνούς τρομοκρατίας, που έχει καταντήσει πλέον κακόγουστο αστείο για τους στοιχειωδώς σκεπτόμενους ανθρώπους.

Δεν χρειάζεται δικαστική εντολή, δεν χρειάζονται διαδικασίες. Απλά, κάποιος, κάτι, κρίνει ότι ο τάδε θα τεθεί υπό παρακολούθηση κι απλά...συμβαίνει.

Το πρόβλημα είναι η αυτοπροστασία του ίδιου του δημοκρατικά ενδεδυμένου συστήματος, από ιδεολογικού τύπου απειλές, με πλήρη γνώση του σαθρού πλέον υπόβαθρού του.

 

Αυτό το παραμύθι της απειλής από την τρομοκρατία, που έχει βάλει τον "μεγάλο αδελφό" μέσα στην προσωπική μας ζωή, ας τελειώσει κάποτε!

Καλά να πάθουμε

Ας μη γελιόμαστε.

Σκύψαμε το κεφάλι. Οι περισσότεροι από μας. 

Αλλος γιατί εξακολουθεί να ελπίζει στα θαύματα. 

Αλλος γιατί διαθέτει απείρου μεγέθους "όριο ανοχής". 

Αλλος γιατί κουράστηκε κι άλλος γιατί φοβάται.

  Ας μη γελιόμαστε.

Κάποιοι εξακολουθούν να τους πιστεύουν.

Κάποιοι εξακολουθούν νάναι τσιράκια.

Μερικοί προσβλέπουν σε μελλοντική ανταμοιβή, προσφέροντας

σήμερα σιωπή.

Είναι και οι μπερδεμένοι. Είναι και οι εκ πεποιθήσεως ραγιάδες.

 

    Ας μη γελιόμαστε. 

Υπομένουμε τη Βαρβαρότητα, βρίζοντας τη μοίρα μας.

Αντιμετωπίζουμε την επερχόμενη "σκλαβοποίηση", 

 σφυρίζοντας αδιάφορα. 

  Ας μη γελιόμαστε.

Στέγνωσε το λαρύγγι μας.

Δεν έχουμε σάλιο να φτύσουμε τους ενόχους.

Φωνή να κράξουμε.

Δύναμη να εγκαταλείψουμε τους καναπέδες μας.

Κουράγιο να πάρουμε τους Δρόμους.

Να αντισταθούμε. Να οργανωθούμε.

  Ναι. Γελιόματε,

Αν πιστεύουμε ακόμα πως αυτοί που κυβερνούν είναι άσχετοι. 

  Πως είναι έντιμοι. Ειλικρινείς. 

 

  Ναι. Γελιόμαστε,

Οσο πιστεύουμε πως ήρθαν απροετοίμαστοι. Χωρίς σχέδιο.

Να "σώσουν" την πατρίδα, αφού την καταποντίσουν. 

Την εξευτελίσουν.

Να "διαφυλάξουν" τη χώρα, αφού την τεμαχίσουν

 σε μερίδια αγοραστών.

 

  Ναι. Γελιόμαστε,

Αφού πιστεύουμε πως οι μεθοδικοί τεχνοκράτες της τρόϊκας

 νοιάζονται να σώσουν την ελληνική πατρίδα, οικονομία και κοινωνία.

 Αφού ενδίδουμε στην προπαγάνδα τους.

Αφού τους προσφέρουμε αυτοβούλως "άλλοθι υποταγής".

 

  Καλά να πάθουμε.

Εμείς τους εκλέγαμε. 

Εμείς τους δίναμε απλόχερα τη στήριξή μας.

Αυτοί, όμως, φρόντιζαν πάντα να στηρίζουν τα συμφέροντα 

του Κεφαλαίου.

Για τους Πολλούς τα λίγα και για τους Ολίγους τα πολλά.

 

  Καλά να πάθουμε.

Που δεν διδαχτήκαμε από την Ιστορία.

Που πιστεύουμε σε θαυματοποιούς.

Που αρνηθήκαμε τη Δύναμή μας.

  

 Καλά να πάθουμε.

Που το 2012 ήταν ΕΦΙΑΛΤΗΣ..  

Που το 2013 θα είναι ΚΟΛΑΣΗ!! 

 

Πολιτικό Κοράκι

2012...στιγμές στον δρόμο

Ομορφες στιγμές απο διαμαρτυρίες, μακριά απο φωτιά και δακρυγόνο. Ο γνωστός φωτοκλεπταποδόχος Μανικάκος συγκέντρωσε και φέτος  καποιες στιγμές που ξεχώρισαν.

Φαντασία, Έρωτας, Αλληλεγγύη, Τρολάρισμα ….

11 Ιουλίου, Μαδρίτη . Είσοδος της πορείας των Αστουριανών ανθρακωρύχων

4 Νοεμβρη, γήπεδο Σπορτινγκ.

Alberto Casillas, ο καταστηματάρχης του εστιατορίου “Prado” που προστάτεψε τους διαδηλωτές στις 26 Σεπτέμβρη στην Μαδρίτη

1μαγιά πλατεία Taksim

Στρασβούργο 12 Ιουνίου

Τορίνο 14 Νοέμβρη

7 Ιουνίου, Μοντρεαλ . γυμνή μαθητική διαδήλωση

21 Σεπτέμβρη Πορτογαλία

11 Ιουλίου Αστούριες. Οι Ανθρακωρύχοι ξεκινουν για την μεγάλη πορεια προς την Μαδρίτη.

Χιλή, “Pintadas Mujeres”

Σικάγο, Αντινατοικές διαδηλώσεις

Μεξικό, 26 Ιουνίου φοιτητικές διαδηλώσεις

Γυμνος στην διαδηλωση κατα της Μερκελ

Γενικη Απεργια στην Πορτογαλία

11 Ιουλίου Αστούριες. Οι Ανθρακωρύχοι ξεκινουν για την μεγάλη πορεια προς την Μαδρίτη.

Ισπανοί γιατροί παιρνουν “Ορκο” οτι θα αντισταθούν στα ρατσιστικά μετρα Ραχόι…

7 Νοεμβρη, Γενική Απεργία

Χιλή Φοιτητικά

Σταδίου, 18 Οκτώβρη Γενική Απεργία

21 Σεπτέμβρη Πορτογαλία “eu continuarei a luta”

Παγκόσμιο καλεσμα Αναρχικών στο Saint-Imier της Ελβετίας

Χιλή Φοιτητικά

Συνταγμα

Χυτήριο, Corpus Christi Διαμαρτυρία, αντισυγκέντρωση, τρολαρισμα…

Ο κακός ο χρόνος λέει φεύγει κάποτε, αλλά ο κακός ο “γείτονας” όχι….

κι όπως λέει και η κοιλιά της μαμάς, ” Ο αγώνας συνεχίζεται”….

//ΠαραλληλοΓράφος//

ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ

Αν δεν ήταν τόσο θλιβερή, θα ήταν απολαυστικά αστεία όλη αυτή η «ταραχή» γύρω από την «αποκάλυψη» ότι ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έσβησε από τη λίστα Λαγκάρντ τα ονόματα δύο … κάτι. Εξαδέλφων του, ανιψιών του, μπατζανάκηδων, κάτι. Έχω μπερδευτεί με τα σόγια των πολιτικών, οπότε πλέον δε δίνω σημασία στις συγγένειες.

Άλλωστε όλοι τους είναι συγγενείς εξ αγχιστείας. Έχουν παντρευτεί μεταξύ τους τα τέκνα του παράνομου πλουτισμού. Παλιότερα, ας πούμε, είχαμε «το σκάνδαλο των κουμπάρων». Όλοι μια οικογένεια είναι. Άλλωστε, η μία ξαδέρφη, ανιψιά ή ό,τι άλλο του Γιώργου Παπακωνσταντίνου του ΠΑΣΟΚ είναι κόρη του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου της ΝΔ. Αυτό μας μάρανε;

Το πολιτικό σύστημα που έστησαν οι δύο παρατάξεις που κυβέρνησαν τη χώρα έχει τα θεμέλιά του στη διαφθορά. Από την κορυφή ως τα νύχια είναι σάπιο. Ζέχνει. Γι’ αυτό δεν είναι καθόλου τυχαία, ούτε αδικαιολόγητη η καχυποψία των πολιτών για τους πολιτικούς. Όλοι ξέρουν «κάτι» για κάποιον από αυτούς. Αλλά τους ψηφίζουν. Επειδή πείστηκαν ότι αυτό είναι. Έτσι είναι τα πράγματα. Η πολιτική είναι βρώμικη. Το λες και ξεμπερδεύεις. Αποενοχοποιείσαι. Το έκανες το χρέος σου. Λες, «δεν είμαι μαλάκας μωρέ, ξέρω τι γίνεται». Ναι, δεν είσαι μαλάκας, είσαι μάγκας. Καλά, εντάξει.

Οι πολίτες, όμως, είναι πολίτες. Πλήθος. Επί το πλείστον «ανώνυμοι». Δε μπορείς να πιάνεις τον καθένα ξεχωριστά και να του εξηγείς. Δεν είσαι και η Μητέρα Τερέζα της κοινωνικής αφύπνισης. Οι πολιτικοί, αντίθετα, είναι συγκεκριμένοι. «Επώνυμοι». Καταμετρημένοι. Ξέρεις τους κομπιναδόρους. Τους βλέπεις. Αλλά δεν τους αγγίζει κανείς.

Φτάσαμε στο σημείο όπου ο Βενιζέλος που κατασκεύασε την ατιμωρησία των υπουργών να κάνει κηρύγματα ηθικής και να μαλώνει όσους αμφισβητούν την εντιμότητά του ιδίου και του κόμματός του. Ενός κόμματος που οργάνωσε τη διαφθορά του Κράτους και έκανε επάγγελμα τη λαμογιά. Κι, όμως, τολμά ακόμη να μιλάει. Ορίστε, οι συνταγματολόγοι διαφωνούν για το αν παραγράφηκε το αδίκημα του Παπακωνσταντίνου επειδή μία περίοδος της Βουλής διήρκησε 24 ώρες! Ούτε στην κλιμακτήριο τέτοια ανωμαλία. Γίνεται εύκολα κατανοητό για ποιο λόγο εξαφανίστηκε η λίστα επί 2 χρόνια. Έπρεπε να σιγουρευτούν τα δύο κόμματα ότι θα υπάρξει παραγραφή.

Φτάσαμε όμως και σε ένα ακόμη σημείο. Να βγαίνουν οι έχοντες στην πλάτη τους το μισό ποινικό κώδικα και να διδάσκουν ηθική. Βγαίνουν οι χρυσαυγίτες να καταγγείλουν τη διαπλοκή, τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή. Ποιοι; Αυτοί που έχουν μπουρδελοξενοδοχεία και κάνουν μηδενικές δηλώσεις εσόδων. Δηλαδή, έχουμε λαλήσει εντελώς.

Πραγματικά είναι να τρελαίνεσαι με τον «πολιτικό σάλο» που γίνεται όποτε ακούγεται ότι κάποιος πολιτικός είναι μπλεγμένος σε σκάνδαλο.

Οι καθαροί τρομάζουν με τους λερωμένους. «Δεν είχαμε υποψιαστεί τίποτα. Δεν έδωσε ποτέ δικαίωμα. Ο Άκης ήταν το καλύτερο παιδί στη γειτονιά». Κι άντε αρχίζει το πανηγύρι της υποκρισίας και διαγράφουν τον Τσοχατζόπουλο από το κόμμα. Ύστερα ξανατρομάζουν οι καθαροί και διαγράφουν και τον Παπακωνσταντίνου από το κόμμα. Και ηθικά νιώθουν δικαιωμένοι και ξεμπερδεμένοι.

Κάνουν λες και ξαφνικά αντελήφθησαν πως ένα δαχτυλάκι του πολιτικού συστήματος έπαθε μόλυνση και το κόβουν για να μην επεκταθεί η μόλυνση. Ύστερα κόβουν κι άλλο δαχτυλάκι, πάλι για να μην επεκταθεί η μόλυνση. Εν τω μεταξύ, ολόκληρο το σώμα της Εξουσίας είναι μέσα στη γάγγραινα. Σαπίζει. Δεν έχει μείνει υγιής ούτε ιστός, ούτε θεσμός. Κι αυτό το σάπιο σώμα, αποφασίζει από μόνο του να αυτοϊαθεί κόβοντας ένα δαχτυλάκι που και που.

Θυσιάζει τα πιο άχρηστα κομμάτια του για να μπορεί να στέκεται όρθιο και να μολύνει την κοινωνία ολόκληρη. Αυτό το σώμα θα έπρεπε να αποτεφρωθεί και η στάχτη του να σταλεί στο διάστημα μήπως και σωθούμε. Αντ’ αυτού, καθόμαστε ως κοινό και παρακολουθούμε τις εξελίξεις. Τις «αποκαλύψεις». Το θέατρο του παράλογου σφαγείου. Διότι, ενώ αυτοί κόβουν δαχτυλάκια από το σάπιο σώμα τους, την ίδια ώρα σφαγιάζουν τα πιο υγιή κομμάτια της δικής μας ζωής.

Διώχνουν τους νέους από την Ελλάδα, τους τιμωρούν με ανεργία, τους φυλακίζουν στην ανέχεια, αποκεφαλίζοντας ουσιαστικά το μέλλον αυτής της χώρας. Και το κοινό από κάτω, στην κοσμάρα του. «Ωωωωω τι έκανε ο Παπακωνσταντίνου!». Εμ, ο Παπακωνσταντίνου δε θα το έκανε αν δεν ψήφιζες τον Παπανδρέου κι ο κάθε Παπακωνσταντίνου δε θα τη γλίτωνε αν δεν εμπιστευόσουν τον Σαμαρά και τα Ζάππεια. Κάτσε τώρα και δες το έργο «Η λίστα Λαγκάρντ και οι πρασινομπλέ παρθένες». Ποπ κορν, θες; Λεφτά για ποπ κορν, υπάρχουν.

Καρτέσιος

Η Μεγάλη σφαγή ξεκινά

Το ταξίδι τους για το ετήσιο ψάρεμά τους στο Νότιο Ωκεανό ξεκίνησαν τα ιαπωνικά φαλαινοθηρικά πλοία. Έντονες ανησυχίες εκφράζονται για αντιπαράθεση στα ανοιχτά με ακτιβιστές κατά της φαλαινοθηρίας.
 

Όπως μετέδωσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Kyodo, επικαλούμενο την Υπηρεσία Αλιείας, τρία πλοία απέπλευσαν από το λιμάνι Σιμονοσέκι. Η Greenpeace, από την πλευρά της, ανέφερε ότι το μητρικό σκάφος του στόλου απέπλευσε από άλλο λιμάνι. Η υπηρεσία ανέφερε ακόμα ότι ο στόλος σχεδιάζει να αλιεύσει γύρω στις 1.000 φάλαινες.
 
 

Η Ιαπωνία αλιεύει φάλαινες εκμεταλλευόμενη μία «τρύπα» στο ισχύον διεθνές μορατόριουμ, που επιτρέπει τη φαλαινοθηρία μόνο για «ερευνητικούς σκοπούς». Ωστόσο το κρέας των γιγάντιων θηλαστικών στη συνέχεια πωλείται στην αγορά και τα εστιατόρια της Ιαπωνίας.
 
Αξιωματικοί της ακτοφυλακής βρίσκονται στα φαλαινοθηρικά προκειμένου να αντιμετωπίσουν ακτιβιστές που ενδέχεται να προσπαθήσουν να τα παρενοχλήσουν.

Πριν από μερικές ημέρες, αμερικανικό δικαστήριο απαγόρευσε στα πλοία της οργάνωσης Sea Shepherd (Ποιμένας των Θαλασσών) να πλησιάσουν σε απόσταση μικρότερη των 460 μέτρων από τα φαλαινοθηρικά ή να τα θέσουν σε κίνδυνο πραγματοποιώντας ελιγμούς. Τον Αύγουστο, η Ιντερπόλ εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για τον ακτιβιστή και ιδρυτή της οργάνωσης Πολ Ουάτσον, μετά την παραβίαση των όρων της αποφυλάκισής του στη Γερμανία, τον περασμένο Ιούλιο.
 
Τα ιαπωνικά φαλαινοθηρικά αναγκάστηκαν πέρυσι να επιστρέψουν νωρίτερα από το ετήσιο ψάρεμά τους, λόγω οχλήσεων από τη Sea Shepherd, καθώς η διαμάχη με τους ακτιβιστές έχει κλιμακωθεί τα τελευταία χρόνια. Ο Ουάτσον, που είχε εξαφανιστεί από τον Ιούλιο, επιβεβαίωσε τον Δεκέμβριο ότι βρίσκεται σε πλοίο της Sea Shepherd, δηλώνοντας έτοιμος να αντιμετωπίσει τους φαλαινοθήρες της Ιαπωνίας.

Η ένατη εκστρατεία της οργάνωσης, με την ονομασία «Επιχείρηση Μηδενική Ανοχή», είναι η μεγαλύτερη που έχει οργανωθεί ποτέ εναντίον της φαλαινοθηρίας: σε αυτή μετέχουν τέσσερα πλοία, ένα ελικόπτερο και εκατό μέλη πληρώματος.

http://tvxs.gr

Εικονογράφηση : Nemesis

"Βλάκα Αναρχικέ... "

Άλλη μια χρονιά απελπισίας μας τελείωσε ,γεμάτη αυτόκλητους σωτήρες, χιλιάδες εξελιγμένα κινητά τηλέφωνα και τρελές ελπίδες που δεν πρόκειται να ευοδωθούν στον αιώνα τον άπειρο. 

Γιατί ρε βλάκα αναρχικέ παλεύεις και βασανίζεσαι στις φυλακές της «δημοκρατίας» αφού ο κόσμος δεν ακούει,δεν ακολουθεί ,δεν νοιάζεται;

Δεν πρόκειται να σου δώσει σημασία γιατί ακόμα γουστάρει αστραφτερά καθρεφτάκια και χρωματιστές χάντρες....


Εδώ μιλάμε για δημοκράτες αντιμνημονιακούς φωνακλάδες που μόλις τα αρπάξουν, ξεχνάνε τις κρίσεις και τις διάφορες αντιδημοκρατικές μαλακίες. 

Ένα κοκαλάκι να τους πετάξουν τα αφεντικά και σκόνη η δημοκρατία, οι διάσημοι φιλόσοφοι και τα φαντασιακά άλογα της αρχαίας ελληνικής πατριδογνωσίας . 

Μια δουλίτσα να βρουν και γέμισαν επιτέλους τα αδειανά τους χέρια με ψώνια από τα διάφορα Hondos Center. 

Οποιανού το άντερο λαδώσει το συντομότερο ,οποιανού τα όνειρα εκπληρωθούν το γρηγορότερο ,όποιος καταφέρει και επιδείξει στους χωριάτες τα καταναλωτικά βραβεία αυτή τη στιγμή ,την πέτρα ενάντια σε εσένα αναρχικέ,πρώτος θα την σηκώσει. 

Εδώ μιλάμε για ιδιώτες που στεναχωριούνται για την αδυναμία πληρωμής φόρων ,αλλά ας είναι καλά το βουλευτικό προς γλείψιμο μέσον. 

Ποιος ο λόγος να τρως το κεφάλι σου άδικα ,να φυλακίζεσαι αδιάκοπα ,να βασανίζεσαι βάναυσα για μια κοινωνία ηλιθίων;

Γιατί σκοτώνεσαι ρε βλάκα αναρχικέ ,κανένας δεν είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι χωρίς υλικά ανταλλάγματα. 

Οι ιδέες μπορεί να είναι ανεκτίμητες αλλά άνετα πνίγονται κάτω από το βάρος μερικών χιλιάδων ευρώ το χρόνο .

Ψίχουλα,αλλά δεν πειράζει ,θα τα καταφέρουμε εμείς οι ηλίθιοι χωρίς τις δικές σου ιδέες. 

Αρκεί να μας γεμίζουν αδιάκοπα τα αδειανά μας κεφάλια με όνειρα , τα κάθε λογής καθάρματα. 

Οι ιδεολόγοι τελείωσαν και ήρθε η ώρα των πεινασμένων συμφεροντολόγων.

Αναγνώστης

 

http://wwwaristofanis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_112.html

Αλλαγή νταβατζήδων

 

Το γερμανικό περιοδικό «Stern» δημοσίευσε ένα αφιέρωμα στις οικογένειες της οικονομικής ελίτ της Ελλάδας, με τίτλο «Μονοπώλιο των εκατομμυριούχων». Σύμφωνα με το Stern, η Ελλάδα ελέγχεται από 2.000 οικογένειες, προφανώς, σε αντίθεση με την Γερμανία –και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες-, όπου υπάρχει λαοκρατία. 

Οι οικονομικές ελίτ –που αποτελούνται από λίγες ή περισσότερες οικογένειες- κυριαρχούν σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Βέβαια, δεν χρεοκόπησαν όλες οι χώρες του κόσμου. Η Ελλάδα χρεοκόπησε.

Το σκληρό –αλλά ρεαλιστικό- άρθρο του Stern για τις οικογένειες που ελέγχουν την οικονομία της Ελλάδας έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά άρθρων που έχουν δημοσιευτεί το τελευταίο διάστημα σε μεγάλα έντυπα του εξωτερικού και αφορούν την οικονομική ελίτ της χώρας.

Η ιστορία με τους τεμπέληδες και διεφθαρμένους Έλληνες δεν θα μπορούσε να κρατήσει για πάντα. 

Η εξίσωση του Λάτση με τον άστεγο στο Σύνταγμα –και η κοινή ευθύνη τους για την χρεοκοπία της Ελλάδας- στερείται λογικής.

Αν δεχτούμε το επιχείρημα αυτών που υποστηρίζουν πως η Ελλάδα είναι η τελευταία σοβιετική οικονομία της Ευρώπης, τότε ο Μπόμπολας, ο Λάτσης, ο Βαρδινογιάννης και η Αγγελοπούλου –στους οποίους αναφέρεται το άρθρο του Stern- τι είναι;

Μάλλον είναι η νομενκλατούρα του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Σε συζητήσεις που είχα με ξένους δημοσιογράφους τα δυο τελευταία χρόνια, παρατήρησα πως τους εντυπωσίαζε η λέξη «Mafiocracy» (Μαφιοκρατία).

Δεν υπήρξε φορά που να αναφέρω τη λέξη «Μαφιοκρατία» -για να περιγράψω την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες- και ο δημοσιογράφος να μην την σημειώσει στο μπλοκάκι του.

Πριν από μερικούς μήνες, δημοσιογράφος πολύ μεγάλης ξένης εφημερίδας με ρώτησε «ποια οικογένεια της οικονομικής ελίτ της Ελλάδας πιστεύεις πως θα ήταν καλό να εξαφανιστεί για το καλό της χώρας;».

Απάντησα πως δεν είναι μία η οικογένεια –αλλά πολλές- και άρχισα να αραδιάζω ονόματα. Δεν είναι δύσκολο να τα φανταστείτε – όλοι τα ξέρουμε.

Βέβαια, αυτό που με εντυπωσίασε ήταν η ερώτηση. Αυτή την ερώτηση δεν την κάνει ένας δημοσιογράφος που δεν ξέρει τι συμβαίνει στην χώρα μας. Την κάνει ένας δημοσιογράφος που ξέρει πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει στην Ελλάδα.

Η υπερτιμημένη οικονομική ελίτ της Ελλάδας δεν είναι τίποτε άλλο από μερικές οικογένειες αδίστακτων και αμόρφωτων κατσαπλιάδων.

Βλέποντας τον «λαό», δεν είναι και δύσκολο να αντιληφθείς ποια είναι η οικονομική ελίτ της χώρας.

Κάθε «λαός» έχει την οικονομική ελίτ που του αξίζει.

Είναι ολοφάνερο πως η οικονομική ελίτ της Ελλάδας τα έχει βρει σκούρα με την Τρόικα και –ειδικότερα- με την Γερμανία. Πιο συγκεκριμένα με την οικονομική ελίτ της Γερμανίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι τα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου εναντίον της ελληνικής ολιγαρχίας πέφτουν βροχή λίγο πριν από τις αποκρατικοποιήσεις.

Η οικονομική ελίτ της Ελλάδας ήταν χρήσιμη στην Τρόικα και στις αγορές όλα αυτά τα χρόνια. Τώρα, όμως, αποτελεί αντίπαλο ενόψει των ιδιωτικοποιήσεων.

Οπωσδήποτε, θα είναι διασκεδαστικό να παρακολουθούμε την μάχη ανάμεσα στην ντόπια οικονομική ελίτ και τις οικονομικές ελίτ του εξωτερικού.

Και δεν έχω καμία αμφιβολία πως η ελληνική οικονομική ελίτ θα ηττηθεί κατά κράτος.

Τώρα έχουν απέναντί τους αποφασισμένους παίκτες, δεν έχουν απέναντί τους ραγιάδες.

Ας απολαύσουμε την πτώση τους και ας αναλογιστούμε πως οι ζωές μας –επειδή τους το επιτρέψαμε- ήταν για χρόνια έρμαιο αυτών των τυχάρπαστων νταβατζήδων.

Αλλά ακόμα κι αυτούς δεν καταφέραμε να τους εξουδετερώσουμε.

Κι αυτό οι ξένοι θα το κάνουν.

Πόσο θλιβερό αυτό για εμάς.

Πόσες χαμένες ευκαιρίες.

Τώρα που έχουμε αλλαγή φρουράς, ας ελπίσουμε οι νέοι ξένοι νταβατζήδες να είναι πιο ευγενικοί μαζί μας από τους ντόπιους νταβατζήδες.

Φαίνονται καλοί άνθρωποι.

 

Pitsirikos

Funds

Είναι σοβαρό γεγονός για όσους ασχολούνται με τα διεθνή, αλλά δεν προβλήθηκε όσο έπρεπε από τα ελληνικά ΜΜΕ, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι συμπολίτες μας να το αγνοούν. Τα funds που είχαν «επενδύσει» στην πτώχευση της Ελλάδας ή στην έξοδο της χώρας από το ευρώ ή και στην κατάρρευση του νομίσματος γιατί ήταν «δομικά ελαττωματικό» χάνουν 20%-60% του κεφαλαίου τους! Συνήθως η ελληνική τηλεόραση προβάλλει τις επιτυχίες των επενδυτών-τζογαδόρων σαν να πληρώνεται από αυτούς. 

Οι αποτυχίες, που είναι περισσότερες και μεγαλύτερες, γράφονται στα ψιλά. Πώς αλλιώς ο σύγχρονος καπιταλισμός θα υπερασπιστεί τις φούσκες του; Τι ωραία και άνετη εργασία! Διαλέγουν μια προοπτική και δημιουργούν διάφορα «funds». Το ένα επενδύει στην πτώχευση μιας χώρας, γεγονός που δυστυχώς έχει κάποιες πιθανότητες να συμβεί. Διαφημίζεται έντεχνα μέσω της ειδησεογραφίας και των περισπούδαστων αναλύσεων διαφόρων παρανοϊκών που αυτοονομάζονται οικονομολόγοι και αναλυτές. Οι άπληστοι κατέχοντες σπεύδουν να επενδύσουν, στην ουσία να στοιχηματίσουν. Χάνουν ή κερδίζουν αδιάφορο! Η «μάνα», όμως, πάντα κάτι κερδίζει!

Η κατάντια του σύγχρονου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος που δημιουργεί όλες τις οικονομικές κρίσεις: η έντεχνη δημιουργία φούσκας παντός είδους. Για να μη σκάσουν όλες μαζί οι φούσκες πρέπει να είναι πολλές. Κάποιες θα εκραγούν σαν βόμβες, και αλίμονο στους τελευταίους κατόχους τους. Κάποιες θα πωληθούν πανάκριβα πριν από την έκρηξη, και όποιος είναι ο τυχερός. Οι «επενδυτές», αντί να τοποθετούν τα κεφάλαιά τους σε μονάδες παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών, που ευτυχώς υπάρχουν πολλά μετά τις εκπληκτικές εφευρέσεις στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, τα επενδύουν σε funds που κανονικά έπρεπε να ονομάζονται «στοιχηματζίδικα».

Αποτέλεσμα, ο καθημερινός άνθρωπος, ο γεμάτος προβλήματα σύγχρονος πολίτης, να αναρωτιέται: πώς είναι δυνατόν η χώρα της σύγχρονης δημοκρατίας να επιτρέπει να υπάρχουν επενδυτικές εταιρείες οι οποίες συγκεντρώνουν κεφάλαια πουλώντας χαρτιά που τα ονομάζουν «προϊόντα» και τα οποία στηρίζουν την προοπτική τους για κέρδη στην πτώχευση μιας χώρας; Ποιος απάνθρωπος νομοθέτης τούς έδωσε το δικαίωμα να υπάρχουν; Αυτό δεν έχει ως αποτέλεσμα οι μικρόψυχοι αυτοί τζογαδόροι να εύχονται και να επιδιώκουν τη δυστυχία ενός ολόκληρου λαού προκειμένου οι ίδιοι να έχουν «αποδόσεις»; Για ποιον λόγο, αντί να ιδρύουν «επενδυτικές» εταιρείες, δεν ιδρύουν ένα είδος μονάδας στοιχημάτων, κρατικών ή μη λαχείων ή οργανισμό προγνωστικών; Πόσο πιο αγνό είναι το ποδόσφαιρο; Πώς επιτρέπεται να χρησιμοποιούν με τις ευλογίες της νομοθεσίας και της ελεύθερης αγοράς λέξεις όπως «επένδυση», «ομόλογο», «αμοιβαίο κεφάλαιο», «τίτλος τάδε», «τοποθέτηση Β», αντί τις πιο σωστές, «Στοίχημα», «Τζόκερ», «ΠΡΟΠΟ», «ρουλέτα», «μπαρμπούτι»;

Πώς αφέθηκαν οι κυβερνήτες-πολιτικοί να μετατρέψουν τον εαυτό τους και τις χώρες τους σε παιχνίδια του διεθνούς τζόγου; Τι περιμένεις όμως από ένα σύστημα που επέτρεψε τη δημιουργία αμοιβαίου κεφαλαίου, με διαπραγμάτευση στο Χρηματιστήριο, που στηριζόταν στον ταχύτερο θάνατο των συνταξιούχων και στην απώλεια των ασφαλιστήριων συμβολαίων ζωής! Οταν συμβαίνει αυτό στις πατρίδες της απληστίας, δεν μπορούμε να έχουμε και παράπονο. Φανταστείτε έναν δύσκολο ποδοσφαιρικό αγώνα όπου τα σενάρια είναι τρία: 1-Χ-2. Ο μεγάλος διαχειριστής-δήθεν επενδυτής διαλέγει μια προοπτική.

Αν πραγματοποιηθεί, αφού έχει πιθανότητα κατά 33%-50%, γίνεται διάσημος γκουρού ή ό,τι άλλο με τη βοήθεια των ΜΜΕ που τον θεοποιούν. Πρόβλεψε τη φούσκα και κέρδισε χρήματα. Στην επόμενη επιλογή αποτυγχάνει. Τότε φταίνε η αγορά, οι εξελίξεις, το απρόβλεπτο. Ισως και η διαιτησία! Γνωρίζετε πόσοι οικονομολόγοι έγιναν διάσημοι επειδή απλώς τόλμησαν να ποντάρουν σε μια πιθανότητα; Δεν χρειάζονται πολλά προσόντα. Περίσσια αναίδεια, θρασύτητα, περισπούδαστο ύφος, λίγη τύχη και επικοινωνιακή προβολή: 1-Χ-2. Κάτι απ’ όλα θα γίνει. Αν δεν το πετύχει αυτός, θα το πετύχει κάποιος άλλος. Κάποιος θα γίνει μεγάλος διαχειριστής funds να εκμεταλλεύεται έντεχνα την απληστία των εχόντων.

Εχουμε βέβαια και το φαινόμενο της ελληνικής τηλεόρασης. Ο,τι ανθελληνικό, ό,τι μαύρο ή απαισιόδοξο προβάλλεται ασύστολα. Το ότι οι φίλοι τους οι τζογαδόροι έχασαν το στοίχημα είναι μια είδηση ανύπαρκτη! Γιατί να στεναχωρήσουμε τους ανθρώπους με το να τους δυσφημήσουμε; Τόσα κεφάλαια έχασαν ευχόμενοι τη δυστυχία μας. Είναι ανάγκη εμείς οι ανώτεροι να προβάλλουμε τη χασούρα τους και την ηλίθια αναλγησία τους, με αποτέλεσμα να μας παρεξηγήσουν ότι έχουμε ταπεινά ένστικτα εκδίκησης και χαιρεκακίας; Εξάλλου δεν μας περισσεύει χρόνος από τις κακές ειδήσεις και τα σίριαλ του γειτονικού κράτους!

Οι μεγάλοι τζογαδόροι ας μην ανησυχούν. Κερδίζοντας ή χάνοντας, έχουν υψηλή προσωπική αμοιβή - σαν τους τραπεζίτες. Απλώς όταν καταστρέφουν την οικονομία, η ετήσια αμοιβή τους περιορίζεται κατά μερικά εκατομμύρια και μόνο. Ας είναι καλά το σύστημα, η απληστία και τα κορόιδα. Τρεις κατηγορίες που θα υπάρχουν πάντα, όποια κρίση και αν περάσει ο καπιταλισμός, που ξέρει να προσαρμόζεται χαμαιλεοντικά. Ας ελπίσουμε ότι όταν θα χαθεί η σημερινή του μορφή, η νέα του ενσάρκωση δεν θα ’ναι χειρότερη. Η διαχείριση των οικονομικών αξιών είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να ’ναι στα χέρια ανθρώπων με βασικό χαρακτηριστικό την αναλγησία και τη θρασύτητα. Στο τέλος ακόμα και όταν χάνουν η χασούρα είναι των άλλων. Τι να κάνουμε, ήταν ένα άτυχο παιχνίδι!

[Του Γ.Ι. Πατσόπουλου από protothema.gr]

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ο μεγάλος πόλεμος

"..Μετά άρχισα να παρατηρώ τις μικρές ειδήσεις, σκόρπιες και στριμωγμένες δίπλα στις διαφημίσεις ή ανάμεσα στ΄αθλητικά νέα. Ένα ακέφαλο πτώμα είχε βρεθεί να επιπλέει στο υδραγωγείο του Μπρυν Μωρ και είχε, μ΄επιφυλάξεις αναγνωριστεί ότι ανήκε σε μια νεαρή αγρότισσα του Λαντάλφεν. Ενα δεκατετράχρονο αγόρι είχε καταδικαστεί επειδή είχε βασανίσει ένα πρόβατο μ΄ενα μικρό τσεκούρι. Ένας αγρότης είχε ζητήσει διαζύγιο με το αιτιολογικό ότι η γυναίκα του είχε ερωτευτεί τον ηλίθιο προγονό της. Ένας εφημέριος είχε καταδικαστεί σε ενός χρόνου φυλάκιση για προσπάθεια αποπλάνησης αγοριών της εκκλησιαστικής χορωδίας. Ένας πατέρας είχε δολοφονήσει την κόρη του και το φίλο της για λόγους ερωτικής αντιζηλίας. Ένας άντρας του γηροκομείου είχε κάψει ζωντανούς δύο συγκάτοικους του περιβρέχοντας με πετρέλαιο τα κρεβάτια τους......"

Η επιστροφή των Λοϊγκόρ, Κολιν Ουίλσον.

Θα ήθελα να επιστρέψω με κάποια καλή είδηση. Είναι δύσκολο όμως πια. Δεν νομίζω πως αυτό που ζούμε γύρω μας χωράει μέσα του τις καλές ειδήσεις. Μάλιστα σκέφτομαι πλέον πως όποιος αρνείται να δει τη πραγματικότητα είναι ή χαζοχαρούμενος ή αναίσθητος ή απλά ζει με ψευδαισθήσεις. Η παγκόσμια ημέρα της αγάπης, τα Χριστούγεννα, (γιατί κάτι τέτοιο έχει καταντήσει το νόημα των Χριστουγέννων, μια παγκόσμια ημέρα όπως εκείνη για το πατέρα, τη μάνα, τα παιδιά του τρίτου κόσμου, της ημέρας κατά των ναρκωτικών και άλλα διάφορα) μας έχει συνηθίσει πλέον σε δυο πράγματα. Τα αποτρόπαια εγκλήματα που διαλέγουν να έχουν επετειακό χαρακτήρα και τους φιλάνθρωπους που θυμούνται να πετάξουν τα αποφάγια τους στους δυστυχισμένους για να μην τους επισκεφθούν τα τρία φαντάσματα το βράδυ στο τζάκι τους και τους χαλάσουν το ρεβεγιόν....

Κυνική? Ω ναι... Δεν βρίσκω κανένα σοβαρό λόγο για να μην είμαι. Το να δω τη πραγματικότητα με μια νότα αισιοδοξία, ανάλαφρα, ελα μωρέ υπάρχουν και καλά πράγματα μη γίνεσαι γκρινιάρα, αντιστοιχεί σε φτύσιμο στη μούρη όλων εκείνων των πλασμάτων που η ζωή τους πετσοκόβεται από κάθε είδους τέρατα. Ναι στη μάχη που διεξάγεται γύρω μας μεταξύ του απόλυτου κακού που δίνει ρέστα σε κάθε επίπεδο και του ελάχιστου καλού που προσπαθεί απεγνωσμένα να βγει μέσα από τη λάσπη, δεν υπάρχει περιθώριο για ανεμελιά.

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, ναι μόνο που όντως είναι άβυσσος. Κατάμαυρη χωρίς τέλος. Κι αυτή η άβυσσος έχει απλωθεί γύρω μας με μια πρωτοφανή αγριότητα. Είναι αστείο να σκέφτεται κανείς πως λίγες μέρες πριν ησυχάσαμε πως η καταστροφή δεν ήρθε. Ησυχάσαμε που θα είμαστε εδώ να απολαύσουμε με την ησυχία μας τη συνέχεια του διαστροφικού πολιτισμού μας. Που γεννάει όλο και περισσότερα τέρατα, που εκλέγει όλο και πιο αδίστακτους ηγέτες, που οργανώνει και διαμορφώνει τα πλήθη σε όλο και πιο  υποταγμένα κοπάδια.

Όχι δεν κρύβουμε όλοι μέσα μας ένα τέρας. Αλλά αυτοί που κρύβουν, αυτοί που διαθέτουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία τεράτων, πληθαίνουν. Η ανεκτικότητα της κοινωνίας σε κάθε είδους ξεφτιλισμό της ανθρώπινης ύπαρξης έχει φτάσει πλέον σε δυσθεώρητα ύψη. Έχει φτάσει στο σημείο να παρακολουθούν οι "φιλήσυχοι" πολίτες το αίμα στις οθόνες του σαλονιού τους τρώγοντας και πίνοντας σαν να είναι ειδήσεις για το καιρό ή τη μόδα. Θέλει μεγάλη αντοχή ή κενότητα, για να κοιτάζει κανείς τη δουλειά του μέσα σ΄ολο αυτό το αίσχος.

Θέλει επίσης μεγάλη αντοχή να είσαι από την άλλη ράτσα εκείνη που έχει ασυμβατότητα με το κακό, και να πρέπει μόνιμα να ψάχνεις τα διαμάντια μέσα στα σκατά. Γιατί κάποια στιγμή τα σκατά θα κολλήσουν επάνω σου μόνιμα και θα αναδύεις την ίδια βρώμα.

Η ανθρωπότητα έχει περάσει το σημείο μηδέν. Μετράει σε κάθε επίπεδο της τα μείον. Υπάρχει άμεση ανάγκη να σταματήσουν οι εναπομείναντες άνθρωποι (πόσοι άραγε να έχουν απομείνει?) τους μικρούς μοναχικούς τους αγώνες και να συνειδητοποιήσουν πως είναι πόλεμος. Ένας πανάρχαιος πόλεμος που τώρα εξελίσσεται σε όλο το μεγαλείο και τη τραγικότητα του.

Τα λόιγκορ είναι εδώ γύρω μας. Παντού. Ορίζουν τις ζωές μας έτοιμα να αρπάξουν τη κάθε ευκαιρία που θα τους δώσουμε. Δεν υπάρχει κανείς που να είναι ασφαλής.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ

Αναδιάρθρωση χρέους: Διαδικασία απομείωσης του χρέους, που θα οδηγούσε σε χρεοκοπία τη χώρα. Δε θα πρέπει να συγχέεται με το κούρεμα χρέους, που είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, αλλά αποτελεί σωτηρία για τη χώρα.

Ανάπτυξη: Η αύξηση της παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών, η οποία με έναν μαγικό τρόπο θα έρθει με όσο το δυνατόν λιγότερες θέσεις εργασίας και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανεργία.

Ανασχηματισμός: Μαγικό κόλπο, με το οποίο μία αποτυχημένη, απονομιμοποιημένη κυβέρνηση μεταμορφώνεται στη στιγμή σε ελπιδοφόρα, ισχυρή κυβέρνηση.

Άνεργος: Λέξη που χρησιμοποιείται υποτιμητικά για κάποιον ο οποίος δεν καταβάλλει αρκετές προσπάθειες για να βρει δουλειά. Συνώνυμα: Τεμπέλης, Τεμπελχανάς, Ανεπρόκοπος, Παράσιτο.

Απλή αναλογική: Εκλογικό σύστημα που καλό θα ήταν να αποφεύγεται, καθώς είναι υπερβολικά δημοκρατικό.

Αποκρατικοποίηση: Η πώληση μίας δημόσιας επιχείρησης σε ιδιώτες, συνήθως έναντι χαμηλού ανταλλάγματος, μόνο και μόνο για να τη φορτώσουμε σε κάποιον που ίσως να ξέρει τι να την κάνει.

Βία: Απαράδεκτο φαινόμενο που καταδικάζεται απ’όπου κι αν προέρχεται. Εκτός φυσικά αν προέρχεται από αστυνομικούς και κατευθύνεται προς διαδηλωτές.

Βουλευτής: Είδος παπαγάλου που επαναλαμβάνει με στόμφο ό,τι του λένε, συνήθως “ναι” ή “όχι”. Μερικοί μπορούν να σχηματίσουν ολόκληρες προτάσεις, χωρίς ωστόσο να βγάζουν νόημα.

Βουλή: Πολυτελής πριβέ καφετέρια, όπου μπορεί κανείς να πιει καφέ, να παρακολουθήσει ποδοσφαιρικούς αγώνες, να διαβάσει εφημερίδα, να περιαυτολογήσει για το μέγεθος του πέους του, και άμα του περισσέψει χρόνος να ψηφίσει και κανένα νομοσχέδιο.

ΓΑΔΑ (αρκτικόλεξο, εκ του Γαμιάδες Αστυνομικοί Δέρνουν Αβέρτα): Λούνα παρκ για υπόπτους εγκληματικών πράξεων, όπου απολαμβάνουν μοναδικές στιγμές διασκέδασης.

ΔΕΗ (αρκτικόλεξο, εκ του Δεν Έχουμε Ηθική): Ιδιαίτερα βολικός δημόσιος οργανισμός, μέσω του οποίου μπορεί να εισπράττεται κάθε πιθανός και απίθανος φόρος, με όπλο τον εκβιασμό για διακοπή ρεύματος.

Δημοκρατία: Το πολίτευμα εκείνο που ορίζει ότι οι πολίτες είναι απολύτως ελεύθεροι να ψηφίσουν τους πολιτικούς που τους υποδεικνύουν τα ΜΜΕ.

Διαφθορά: Απαράδεκτη πρακτική που εφαρμόζουν οι απερίσκεπτοι πολίτες, που εκμεταλλεύονται τους αγνούς πολιτικούς ζητώντας τους προνομιακή μεταχείριση.

ΔΝΤ (προφέρεται Δου-Νου-Του): Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οργανισμός με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο σε χώρες όπως η Αργεντινή, το Μαλάουι και φυσικά η Ελλάδα, οι οποίες υπό τις οδηγίες του γλίτωσαν από την καταστροφή (και αντ’αυτής οδηγήθηκαν στην εξόντωση).

Εκκλησία: Ιερός θεσμός, εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος του Θεού επί γης. Δεν τα βάζουμε ποτέ μαζί της, αλλιώς ο Θεός θα μας εκδικηθεί και θα ρίξει φωτιά να μας κάψει, ή θα μας μεταμορφώσει σε βατράχια.

Εκπαίδευση: Η πολυετής και επίπονη διαδικασία μετατροπής ενός ξένοιαστου, χαρούμενου παιδιού σε έναν αδιάφορο, μίζερο εργαζόμενο.

Ελληνικό DNΑ: Απολύτως μοναδική μορφή DNΑ, που απαντάται μόνο στους Έλληνες. Η ύπαρξή του εξηγεί γιατί οι Έλληνες διακρίνονται στο ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το τάβλι, αλλά δεν εξηγεί πώς κατάφεραν να διαλύσουν τη χώρα τους (γεγονός που θα πρέπει να αποδίδεται στους λαθρομετανάστες).

Εξεταστική Επιτροπή: Μέσο εκφοβισμού των πολιτικών για δήθεν σκάνδαλα στα οποία εμπλέκονται. Συνώνυμο: Μπαμπούλας.

Επίδομα: Αδικαιολόγητο κρατικό έξοδο, που κακομαθαίνει αυτούς που το λαμβάνουν (π.χ. πολύτεκνοι, άνεργοι) και κοπροσκυλιάζουν αντί να δουλεύουν.

Ζωή: Το χρονικό διάστημα από τη μέρα γέννησης ενός ανθρώπου μέχρι τη μέρα που παύει να πληρώνει φόρους.

Θεός: Ο Δημιουργός αυτού του κόσμου, ο Παντοδύναμος, Πανάγαθος, Παντεπόπτης, Παντελεήμων, Πανελευσινιακός, και ο βασικός συνομιλητής του Αντώνη Σαμαρά.

Θυσία: Σημαντική μείωση του βιοτικού επιπέδου, την οποία οφείλουν να υποστούν όλοι για το καλό της χώρας. Όλοι εκτός από αυτόν που τη ζητά, εννοείται.

Κοινωνικό κράτος: Το κράτος εκείνο που έχει καλές σχέσεις με τα άλλα κράτη, πηγαίνει στα πάρτυ τους και όλοι το συμπαθούν και το αγαπάνε.

Κούρεμα χρέους: Διαδικασία απομείωσης του χρέους, που αποτελεί σωτηρία για τη χώρα. Δε θα πρέπει να συγχέεται με την αναδιάρθρωση χρέους, που είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, αλλά θα οδηγούσε σε χρεοκοπία τη χώρα.

Κωλοτούμπα: Ακραία μεταβολή πολιτικών θέσεων. Απαραίτητη για κάθε μνημονιακό πολιτικό που σέβεται τον εαυτό του.

Λαθρομετανάστες: Απαράδεκτοι τύποι, που αντί να κάτσουν στις χώρες τους να τους θερίσουν οι βόμβες, έρχονται στην Ελλάδα και μας παίρνουν τις πιο περιζήτητες δουλειές, όπως “καθαριστής τζαμιών σε φανάρια”, “μικροπωλητής ζουπηχτών παιχνιδιών της πλάκας” και “ερευνητής κάδων ανακύκλωσης μετά καροτσίου σούπερ μάρκετ”.

Λαϊκισμός: Κάθε απόπειρα διαφωνίας με όσα υποστηρίζει ένας νεοφιλελεύθερος.

Μισθός: Το απαραίτητο τίμημα που πρέπει να πληρώσει ένας επιχειρηματίας για να γίνει η δουλειά του. Όσο μικρότερος ο μισθός, τόσο πιο επιτυχημένη η επιχείρηση.

ΜΜΕ (Αρκτικόλεξο, εκ του Μόνιμοι Μνημονιακοί Εταίροι): Πολύτιμοι σύμμαχοι στη μάχη κατά του λόμπι της δραχμής, των κερδοσκόπων και των πάσης φύσεως αντιφρονούντων. Πάντα εκεί όταν τους χρειάζεσαι.

Μνημονιακός: Απολύτως εχέφρων άνθρωπος, που πιστεύει ακράδαντα πως η μόνη λύση για να σωθεί μία χώρα βουτηγμένη στα χρέη είναι να αποκτήσει κι άλλα, ακόμα πιο βαριά χρέη.

Μνημόνιο: Διεθνής συμφωνία, που ορίζει ότι για να σωθεί μία χώρα πρέπει να εξοντωθούν οι πολίτες της.

Παιδί: Αδιάφορο υποείδος ανθρώπου, που δεν έχει δικαίωμα ψήφου. (συνώνυμο: Τεκμήριο διαβίωσης)

Παναγία: Υπαρκτό πρόσωπο που κάθε τόσο δακρύζει στις φωτογραφίες του ή κάνει θαύματα, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο τη συμπαράστασή της στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο λαός.

Ποδήλατο: Ελεεινό και τρισάθλιο μέσο μεταφοράς με δύο τροχούς, που πρέπει να αποφεύγεται πάση θυσία, καθώς δε φορολογείται όπως τα άλλα μέσα μεταφοράς και στερεί τεράστια έσοδα από το κράτος.

Πόθεν έσχες: Εξαιρετικά χρήσιμη δήλωση που υποβάλλεται κάθε χρόνο από πολιτικά πρόσωπα, ώστε να βλέπει ο λαός πόσο δύσκολα τα βγάζουν πέρα οι πολιτικοί με τα πενιχρά τους εισοδήματα.

Πολύτεκνος: Απερίσκεπτος άνθρωπος, που έκανε υπερβολικά πολλά παιδιά και έχει το θράσος να ζητάει και επιδόματα από το κράτος για να τα θρέψει.

Πράξη νομοθετικού περιεχομένου: Νόμιμος (άρα και ηθικός) τρόπος παράκαμψης της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, στην (σπάνια) περίπτωση που η Βουλή κάνει ναζάκια για δύσκολα νομοσχέδια.

Πρόβατο: Συμπαθές τετράποδο ζώο που χαρακτηρίζεται από το πόσο πειθήνια ακολουθεί τις εντολές που του δίνονται. Συνώνυμα: Ψηφοφόρος, βουλευτής.

Σπίτι: Πολυτέλεια που δεν μπορούν να διαθέτουν όλοι, και άρα όσοι την έχουν πρέπει να φορολογούνται βαριά, ώστε να αποκατασταθεί η κοινωνική αδικία.

Σύνταγμα: Απαρχαιωμένο σύγγραμμα του περασμένου αιώνα, που συν τοις άλλοις περιλαμβάνει κανονισμούς που εμποδίζουν την ανάπτυξη, και άρα το αγνοούμε επιδεικτικά.

Συνταξιούχος: Απερίσκεπτος και πεισματάρης άνθρωπος που αρνείται να επιτελέσει το εθνικό του καθήκον και να μας αδειάσει τη γωνιά, και επιμένει να εισπράττει τη σύνταξή του.

ΣΥΡΙΖΑ (εκ του ΣΥΡφετός Ιερόσυλων Ζαλισμένων Αριστερών): Σατανικό πολιτικό μόρφωμα, που επιθυμεί την επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή, την ηθική κατάρρευση της κοινωνίας και την πλήρη παράδοση της χώρας στον Εωσφόρο, τον Νταρθ Βέιντερ ή οποιοδήποτε άλλο σκοτεινό συμφέρον εξυπηρετεί.

Τεκμήριο Διαβίωσης: Οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο αποδεικνύει ότι βγάζεις αρκετά λεφτά για να μπορείς να ζήσεις (π.χ. αυτοκίνητο, σπίτι, παιδί), και άρα πρέπει να φορολογηθείς ώστε να μην μπορείς.

Τράπεζα: Ευαγές ίδρυμα, του οποίου η επιβίωση είναι πολλαπλώς σημαντικότερη από την επιβίωση ενός λαού.

Φοροδιαφυγή: Το εθνικό σπορ των Ελλήνων. Είναι παράνομο, αλλά τι να κάνουμε, αφού αρέσει στα παιδιά.

Φόρος: Πρόστιμο που επιβάλλεται στους μαλάκες που για κάποιον λόγο δεν μπορούν ή δε θέλουν να φοροδιαφύγουν.

Χαράτσι: Σκληρός και άδικος φόρος, που όμως πρέπει να επιβληθεί, ακόμα κι αν τα δικαστήρια τον κρίνουν παράνομο ή φορολογεί κάτι που δεν υπάρχει.

Χρυσή Αυγή: Φασιστικό μόρφωμα που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τον Μιχάλη “όλοι-στα-στρατόπεδα-συγκέντρωσης” Χρυσοχοΐδη, τον Ανδρέα “ελάτε-να-ρεζιλέψουμε-τις-αλλοδαπές-ιερόδουλες” Λοβέρδο και τον Άδωνι “να-τους-πάρετε-σπίτι-σας” Γεωργιάδη.

Ψήφος: Το δικαίωμα του πολίτη να επιλέγει με ελεύθερη βούληση αυτόν που θα τον κυβερνήσει, υπό την προϋπόθεση ότι τον συμπαθούν τα ΜΜΕ.

Ψηφοφόρος: Χαμηλής νοημοσύνης άνθρωπος, με ιδιαίτερα ασθενή μνήμη και μηδενικό πολιτικό κριτήριο, από τον οποίο εξαρτάται η ποιότητα της Δημοκρατίας.

Νεοφιλελεύθερο Λεξικό